Би нялх хүүхдээ асрах хэрэгтэй юу?

Саяхан болтол төрөхөөсөө хойш бүх хүүхдээ төрүүлдэггүй. Гэвч зарим шинжээч нь нярай хүүхдийг гулсагчтай хантааз өмссөн байх ёстой гэдэгт итгэдэг бөгөөд буулгаж болохгүй. Тиймээс нялх хүүхдээ өсгөх шаардлагатай юу?

Энэ асуултын хариултыг олохын тулд бид хүүхдийг эхийн хэвлийд байх үед нь эргэж харах хэрэгтэй. Хүүхэд дотор нь сонсож, мэдэрч, харж байхыг бид бүгдээрээ мэддэг. Тиймээс төрөхөөсөө өмнө тэр эргэн тойронд байгаа дэлхийд өөрийн хандлагаа бий болгодог. Хуухдийн гол, анх удаа мэдрэх нь мэдрэх болно. 16-20 долоо хоногын туршид амнион шингэний "хөлөгт" үр жимс нь бараг л умайн хананд нөлөөлдөггүй. Цаг хугацаа өнгөрөх тусам хүүхэд ургаж, умай нь түүнд хэцүү болж байна. Хүү нь ханан дээрээ зогсохдоо түүний биеийн талаархи анхны мэдээлэл байдаг. Аажмаар ураг ургах ба ойролцоогоор 34 долоо хоногоос хойш бүхэл бүтэн intrauterine зайг ашигладаг. Ингэснээр хүүхэд мэдрэгчтэй, мэдрэхүйн мэдрэмжийг бий болгоно. Ингэснээр түүний биеийн хэлбэрийн тухай ойлголт бий болдог. Жирэмслэлтийн төгсгөлд хүүхэд нь өөрийнхөө талаархи өөрийн туршлага, бодол санааг бөмбөлөг буюу илүү нарийн, овойлт (овойлт хэлбэртэй) гэж үздэг.

Хїїхэд хязгаарлагдмал хєдєлгєєн, бие махбодийн хэлбэрийг тааламжгїй мэдрэхгїй байхыг анхаарах хэрэгтэй. Үүний эсрэгээр, ургийн хөгжлийн сүүлчийн үе шатанд жижиг орон зай, тодорхой дүр төрхийг харуулсан байдаг. Калахик руу ороод цээжин дээр нь бариулан, хөлийг нь хаагаад хүүхэд тайвширч, хамгаалж байлаа.

Эцэст нь, төрөлт, хүүхэд төрсөн, тэр юу харж байна вэ? Орчин тойрон хүрээлэн буй орчноос нэн даруй өөрчлөгдөнө: нягт биш, асар том орон зай, харанхуйг тод гэрлээр сольсон. Энэ бүхэн хүүхдэд саад учруулдаг. Эцсийн эцэст, та хэдэн сарын турш газар доорх хонгилд өнгөрч, дараа нь гудамжаар алхахын тулд гэгээлэг өдрийн гэрэл гаргав. Мэдээжийн хэрэг мэдрэмжүүд нь тааламжтай биш байх болно. Шийдэх боломжгүй, гэрэл гэгээтэй байх нь энэ бүхэн зөвхөн өвдөлт, цочролыг авчирдаг. Шинээр төрсөн хүүхэд нь бараг ижил төстэй юм шиг мэдрэмж төрдөг тул өөрчлөлтөд дасах хэрэгтэй.

Тайтгарал мэдрэхүй нь хүүхдийг орхин явахгүй байхын тулд зөвхөн эерэг сэтгэл хөдлөл нь дэлхийтэй холбоотой байх тул түүний биеийн хэлбэрийг мэдрэх хэрэгтэй. Энэ живх нь өөр зүйл биш юм шиг туслах болно. Хүүхэд асгарах үед тэрээр аюулгүй байдал, амар тайван байдал алдагдах болно. Эцсийн эцэст тэр сүүлийн хэдэн сарын туршид энэ байр суурьтай байсан. Гэтэл манай эмээ нар шинэ төрсөн хүүхдийн талаархи бүх мэдлэгийн талаар мэддэг байсан бөгөөд живх нь нялх хүүхдийг нэг дэлхий рүү нүүлгэн шилжүүлэхэд хялбар болгосон юм.

Тэр цагаас хойш олон зүйл өөрчлөгдсөн ч хүүхдүүд нь бас төрсөн бөгөөд живх нь зорилгодоо хүрч байна. Энэ нь хүүхдийн хөгжлийг ямар ч байдлаар хязгаарладаггүй, гэхдээ эсрэгээрээ нөхцөл байдалд гарсан өөрчлөлтийг тайвшруулж чадна. Нэгдүгээрт, хүүхэд аажим аажим аажмаар тайвширч, ердийн хэлбэрийг мэдрэх болно. Хэдэн өдрийн дараа хүүхдүүд гарч ирэхээсээ өмнө соруураа соруулж аваад оролддог. Хүүхэд үүлэн дотор байх амьдралын тухай бүх зургийг эргэн харахыг хичээдэг. Тухайлбал 16 дахь долоо хоногт түүний нударгана, хуруугаа авдаг. Тиймээс живхээс буцаж гарах хүслээр энэ хүсэл эрмэлзлэлийг гаргах ёсгүй. Ойролцоогоор 2-3 долоо хоногийн дараа хүүхэд эргэн тойрны ертөнцийг сонирхож эхэлнэ. Үүний тулд хүрээлэн буй орчин, хүмүүс болон нүдэнд харагдах бусад зүйлсийг судлах. Энэ хугацаанд хуухэд живхний бариулыг боож хаях шаардлагагуй болсон.

Хүнд төрөх тохиолдолд олон хүүхэд хүнд гэмтэл авдаг. Ихэнхдээ тэд удаан хугацааны туршид эргэн тойрондоо ертөнцөд дасаж чадахгүй. Ийм хүүхдийг живхтэй унтах хүсэлтэй байж болно. Тиймээс хүүхдийг шинэ ертөнцийг тайвшруулж, үүнийг сайн мэддэг байх нь дээр. Ийм тохиолдолд зүйлсийг яаравчлахгүй байх нь илүү дээр юм, энэ нь илүү их үр өгөөж авчрах болно.

Тиймээс живхээс гарахыг хүссэн хүүхдийг сэгсэрч бүү ай. Хүүхдүүд аажимдаа тайван, амар тайван байх болно.